امروزه افراد زیادی از سراسر کره ی خاکی برای بازدید از استون هنج اقدام می کنند اما جالب است بدانید سنگ های شگرف و عجیب این ناحیه از دست سالزبری از مناطق توریستی بین المللی هزاران سال پیش نیز بوده است. با مطالعه و تحقیق دندان های اسکلت های دفن شده در این ناحیه و همچنین پارک ملی پیک دیستریکت و یورکشایر، مشخص شد انسان های باستانی بسیار اهل سفر بوده و در بریتانیا و سراسر قاره ی اروپا به سیر و سیاحت می پرداختند.

این اطلاعات از دندان های پیش تاریخی در جریان فرایندی که تحلیل ایزوتوپ اکسیژن نامیده می شود، بدست آمده است. درواقع، ترکیب ایزوتوپ های اکسیژن در بافت انسان و حیوان، نتیجه ی مصرف غذا و آب است. مینای دندان می تواند اطلاعاتی از محیطی که یک فرد در آن رشد یافته است را نشان دهد.

با توجه به این موضوع که افراد باستانی اغلب به مصرف مواد غذایی و آب محلی می پرداختند، پژوهشگران قادر به مشخص کردن تنوع ایزوتوپ اکسیژن بریتانیا و ایرلند شده و تعیین کردند که دندان های مورد تحقیق مربوط به کدام ناحیه هستند. در این تحقیقات بخش اعظمی از دندان ها با ترکیبات مشابه مربوط به جمعیت محلی بوده، درحالیکه مشخصاتی که با این بخش سازگاری نداشتند، مسافر تشخیص داده شدند.

این گروه به مطالعه ی ۲۶۱ دندان پرداختند که تاریخ اغلب آنها به عصر اولیه ی برنز و مس سنگی یا حدود ۲۵۰۰ تا ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد بازمی گردد و مشخص شد ارزش ایزوتوپ استخوان های یافت شده در قبرستان های مقدس بسیار با هم فرق دارند. این یافته ها نشان داد افراد دفن شده در این مکان ها از بخش های مختلف بریتانیا و اروپا هستند.

دکتر مورا پلگرینی، پژوهشگر ارشد این پروژه گفته است: "تنوعی که در این تحقیقات مشاهده کردیم مورد انتظار بندرها و شهرهای قرون وسطایی می باشد. اما ما نمی دانستیم که در آن زمان افراد در بریتانیا به کدام منطقه سفر می کرده یا از کجا می آمده اند."

این تحقیق به عنوان بخشی از پروژه ی The Beaker People انجام شده است که از سوی دانشمندان دانشگاه های مختلف، موزه ها و سازمان های بریتانیا و اروپا برای مطالعه ی تحرک و جنبش انسان های باستانی در حال پیگیری است. نتایج تحقیقات این گروه در ژورنال Scientific Reports منتشر شده است.